zbliżający się zabieg w szpitalu generuje w mojej głowie mnóstwo myśli, głównie o tym jak to będzie ale również o tym jak było... a było w moim życiu raczej kiepsko, tak naprawdę poczułem się szczęśliwy dopiero w wieku 35 lat gdy poznałem moją przyszłą Małżonkę... wcześniej nie było tragedii, bo miałem fajnych przyjaciół, pasję rowerową i czyjeś ramiona kiedy tylko chciałem ale właścicielki tych ramion nie były tak wspaniałe aby myśleć o żeniaczce czy dzieciach więc gdzieś tam w środku przez te wszystkie lata byłem smutny i samotny...
teraz gdy mam dwóch cudownych Synów jest pięknie i szczęśliwie i chce mi się żyć jak nigdy wcześniej więc strasznie boję się szpitala!
dziękuję ślicznie :-)
OdpowiedzUsuńi pozdrawiam serdecznie!
M.